Dinsdag 6 oktober speelden we voor de eerste keer weer een externe wedstrijd, sinds half maart. Omdat vrijwel het complete eerste team dit seizoen liever niet speelt was ik vooral aangewezen op de spelers van het tweede team. Guust Homs wilde ook meespelen en daarom had ik ons team opgegeven voor de tweede klasse van de SOS-competitie. Maar omdat Millingen geen team meer had opgegeven vroegen Thomas en Kevin Verfuerth of zij bij ons mee konden spelen. En plotseling hadden we een sterk achttal.
Tegen Doetinchem ontbraken Marijn Freriks en Yannick te Pest waardoor ik toch nog moest meespelen. In Doetinchem was Daan Wijnholts het eerst klaar – remise. Kevin won en Jos verloor- vrijwel gelijk – waardoor de stand gelijk bleef (1.5-1.5). Daarna bleef het lang onduidelijk maar toen Jeroen en Menno wonnen kwam een zege in zicht. Menno speelde tegen de 11-jarige Fleur die eerst nog een stuk voor kwam. Pieter wist zich goed te verdedigen en remiseerde tegn de andere teamleider (2-4). Guust won van de 15-jarige Bram en Thomas en Iloy speelden tot 11.30 uur door (2-6). Hopelijk kunnen we op 3 november thuis spelen tegen ASV 4.
De uitwedstrijd van ZSV (SOS)1 tegen SMB verliep desastreus voor ons. Met name de topborden lieten het afweten. We speelden met 3 invallers (Yannick, Jeroen en Jos). Zij wisten echter wel 1 1/2 punt te scoren! De uitslag was 5-3 voor SMB. Hiermee staan we 7e met 3 wedstrijdpunten en 20,5 bordpunt. Alleen ASV staat nog onder ons met 1 wedstrijdpunt en 11,5 bordpunt. De volgende ronde moeten we tegen UVS (2e) en zij zullen er alles aan doen om hun theoretische kans op kampioenschap niet onbenut te laten. Dus (om het positief te stellen) wordt het lastig voor ons om deze wedstrijd niet te verliezen. Ik heb onvoldoende inzicht in het scoreverloop van de wedstrijd, maar dat lijkt me niet onoverkomelijk.
TONIE
Speelde aan bord 1 met wit en had naar eigen zeggen last van een acute schaakblindheid. Dat soort aanvallen heeft meestal dodelijke gevolgen. Zo ook hier.
HANS speelde met zwart aan bord 2. Zoals te doen gebruikelijk (en naar ik veronderstel) was Hans het eerst klaar. Helaas verloren.
HENK
speelde met wit een ruilvariant van de Caro-Kann. Stond lang niet slecht maar overzag dat je moet zorgen dat de verdediger van je (tijdelijk aanvallende) verdediger ook nog kan worden aangevallen door een pion. En als je dan geen velden meer hebt waarnaar je kunt uitwijken, dan ben je dat stuk helaas kwijt.
De tegenstander was opgelucht dat zijn opponent zichzelf een mokerslag toediende. Weliswaar kon ik nog een aantal zetten de illusie koesteren dat mijn initiatief wellicht kon uitgroeien tot een onweerstaaanbare aanval, maar nadat hij zorgvuldig de poten onder mijn stoel vandaan zaagde kon ik opgeven. Balen!
YANNICK speelde aan bord 4 met zwart. Hij verloor een stuk, maar kraag er wel een aantal pionnen voor terug. Hij speelde nog op een remisestelling met een stuk minder maar helaas verloor hij daarna op tijd,
JEROEN
Ik speelde met wit op bord 5 tegen Rolf van Geel.
De naam van de opening ken ik niet maar dat komt door mijn gebrekkige openingskennis!
Zwart kreeg hierdoor een overwicht in het centrum en de partij ontwikkelde zich als een open partij met kansen voor wit en zwart. Nadat we in het middenspel allebei een stuk naar voren hadden gedaan gespeeld die direct weer terug gehaald moest worden waren de posities wel ingenomen. Ik zag nog wel mogelijkheid om druk te zetten op de e-pion maar dan moest ik eerst zijn enige paard op c6 kunnen ruilen met een paard van mij. Zwart wilde toch meer en ging de aanval opzoeken met zijn paard!! Zwart speelde zijn paard dreigend het centrum in en offerde zelfs zijn paard op c2. Door zijn d- pion op te spelen naar d4 vorkte zwarte 2 lichte stukken van mij. Het veld op e5 kwam hierdoor vrij voor mijn paard waardoor de zwarte dame en toren in kwamen te staan. Zwart kon het verlies beperken tot een pion maar zijn goede stelling was verdwenen. Nadat de dames waren geruild en promotie dreigde gaf zwart op.
Denk dat alleen Yannick nog bezig was maar helemaal zeker weet ik dat niet meer. Stand dan 4-3 voor SMB
JOS
ik speelde met zwart op bord 6 de Caro Kann tegen Geurt Gijssen. Hij schijnt (wat ik van Pieter heb gehoord) een bekende arbiter te zijn geweest in de tijd van Karpov.
Mijn opening ging ontzettend slecht, ik verloor na zet 4 een pion maar ik kreeg er redelijk wat activiteit voor terug. Geurt besloot niet om te rokeren waar ik handig gebruik van maakte. Op een zeker moment had ik een winnende combinatie (zet 28) maar die zag ik over het hoofd waardoor hij een winnend eindspel had (gepasseerde zij pion). Echter Geurt vertelde mij dat hij niet wilde winnen omdat ik een zeer sterke partij speelde vanaf het moment dat ik een pion verloor, dus hij bood een remise aan die ik aannam. Na de partij had ik ruim anderhalf uur gepraat met Geurt over de partij en hoe ik de Caro Kann dit keer wel goed kan openen.
DAAN
Daan speelde op bord 7 met wit tegen een gesloten Slavische verdediging. Zijn tegenstander kreeg als snel het initiatief met een, misschien te, voortijdige aanval op de witte koning. Na zijn lange rokade kon Daan met een dame uitval een pion winnen, die later weer verloren ging. Na een afruil had zwart wel een ver opgerukte vrijpion, maar die werd zwak en kon veroverd worden. Daan bereikte een gewonnen eindspel met pionnen en de lopers van de zwarte velden, maar Daan had de goede loper, en met een pion meer voor wit moest zwart de koning omleggen.
JAN E
Speelde op bord 8 met zwart een Schotse partij. Er werden veel stukken geruild. Jan had op een gegeven moment een pion meer maar de stelling zat muurvast en daarom maakten partijen er maar remise van.
Tot slot willen we Pieter van der Poel bedanken voor het belangeloos ter beschikking stellen als chauffeur!
We wisten van tevoren dat het een zware avond zou worden. Zij
zijn kampioenspretendent en hun kopman is Fide-meester met een rating van ongeveer 2333. Hun gemiddelde rating is 1842, de onze is 1767. Hun 2e bord speler kwam niet opdagen, zodat we begonnen met een 1-0 voorsprong!
Dit voordeel werd echter al tenietgedaan door het snelle verlies van Hans Castrop aan bord 1 tegen Jermo Kooijmans. Albert verwoordde zijn impressie, uit zijn „rondloopverslag” als volgt „Hans met zwart tegen een FIDE meester deed het redelijk goed in de opening. Wat minder ruimte, en passieve stukken maar solide. Toen werd er een toren geblunderd, en tijd om op te geven. Stand 1-1. Daarna ontspon de strijd volop en zo rond 22.30 uur werd het remise aan bord 5. Uit het verslag van Albert (er is geen verslag van Tonie ontvangen) als volgt „ Tonie met zwart gooide zijn koningsvleugel pionnen naar voren, en ging daarna vrolijk … kort rokeren. Stand 1 1/2 – 1 1/2.
Marijn met wit aan bord 4 vertelt „Mijn tegenstander en ik kwamen redelijk gelijkwaardig uit de opening. Hij had er op enig moment voor kunnen kiezen om zijn dame te ruilen voor drie lichte stukken. De computer vond dat zwart dan iets beter staat (en het was waarschijnlijk een interessante partij geworden). Hij koos hier echter niet voor. In het middelspel geef ik (terecht) een kwaliteit en mijn tegenstander geeft de kwaliteit (terecht) meteen terug. In het vervolg verlies ik een stuk maar weet ik zijn dame te vangen. Vanaf dat
moment sta ik gewonnen, helaas speel ik het onnauwkeurig en belanden we in een herhaling van zetten. Remise dus rond 22:30”. Stand 2 – 2.
Daarna verloor Daan zijn partij. Daan speelde aan bord 7 met zwart een aangenomen Damegambiet, waarbij vrij snel alle zware stukken werden afgeruild. Toen ook de lopers verdwenen en een paard, restte er een paardeindspel. Toen Daan door een paardvork met schaak een pion verloor stonden er aan 1 zijde 4 pionnen tegen drie. Daan hoopte nog, na afruil, met zijn paard de laatste pion te kunnen slaan, maar zijn tegenstander wist met een schijnoffer een pionneneindspel af te dwingen dat voor zwart verloren was. Daan gaf 22.30 uur op. Stand 2-3. Ondertussen was het rond elven toen Albert met wit aan bord 8 won en daarmee de stand gelijk trok. Albert schreef „Aangezien ik me niet helemaal lekker/fit was had ik besloten om solide te spelen, en een systeem te spelen in plaats van voor allerlei openings varianten te gaan, dus het werd daarom 1.d4 en een Colle – Zukertort. Mijn tegenstander gebruikte zeeen van tijd. Hij had een ietwat passieve maar solide lijkende stelling ingenomen, totdat hij g7g6 speelde en mij wat aanknopingspunten gaf om te proberen op de zwaktes van h6 en f6 te spelen en dat lukte redelijk.Hoewel mijn tegenstander flink tegenstand bood in tijdnood kon ik een pion offeren en na wat minder verdedigingszetten werd de toegang tot de ringgracht van het slot van de zwarte koning opengebroken, en was het ergens rond 23:00h tijd voor de post mortem analyse. Voor de liefhebbers volgt hier zijn (interessante) partij:
Totaalstand 3 – 3 |
De volgende uitslag kwam daarna van Bart. Hijzelf is kritisch over zijn spel „ Mijn tegenstander speelde (zeker in zijn opening) slechte zetten. Dit gaf mij het idee dat ik dat dan ook wel kon doen. Met die instelling win je natuurlijk niet, haha! Het resultaat: een verloren partij. Daarmee ontstond de kritieke stand 3 -4 met nog 1 partij gaande. Aan bord 6 met wit speelde ondergetekende (Henk) een loperopening. Kwam redelijk uit de opening en aasde op een f4-f5 actie die volgens berekening winnend voordeel moest opleveren. Echter ontdekte ik dat zwart een tussenzet kon spelen waarmee hij mijn ongedekte loper aanviel en gelijktijdig de doorgeschoven pion nogmaals zou aanvallen. Dat bracht me in verwarring en vertwijfeling. Hierbij overzag ik in mijn berekening dat een simpele terugtrekzet met de loper gelijktijdig de bedreigde pion nogmaals zou dekken. Niks aan de hand dus! Geinspireerd door een waandenkbeeld zag ik dus af van de actie. Thuis zag ik dit doorschuiven van de pion had geresulteerd in minimaal een verruineerde vijandelijke koningsstelling met waarschijnlijk een winnende bekroning. Echter, nu verloor ik een pion en moest alle zeilen bijzetten om niet ten onder te gaan. Dat resulteerde, na wat gesteggel heen en weer in een remise-aanbod van zwart, wat ik echter gezien de stand niet kon accepteren, immers het zou niets opleveren. In het (inmiddels tijdnood-)gevecht was mijn tegenstander echter slagvaardiger dan ik en kon ik opgeven rond 23.30 uur.
Eindstand 3 -5 voor de gasten.
Uw verslaggever Henk Rouwenhorst (met dank voor alle verslagjes en
bijzondere dank aan Pieter en Albert voor hun waardevolle extra
aanvullingen>
Op 1 februari togen wij naar Lonneker, gelegen iets boven Enschede en ik
had er een goed gevoel bij. Sinds 2009 speelden we 4 keer tegen Lonneker
en wonnen 3 keer bij één gelijkspel. Je speelt daar in de (oude) kantine
van de IJsclub en hoewel met temperaturen in de dubbele cijfers het ijs
ver weg was, waen we gelijk in de stemming. De speelzaal was echt
ijskoud, het werd geleidelijk wel wat beter.
Net als twee jaar geleden speelde Lonneker met een tactische opstelling.
Daardoor was het Eloverschil op de meesten borden groot. Het resulteerde
in 8 beslissingen!
Kevin Verüth kwam met zwart met ontwikkelingsvoorsprong uit de opening
en won daarmee zelfs een stuk. Wel oppasen voor het zware materiaal dat
zijn stelling binnenviel en dat deed hij bekwaam (0-1)
Dennis Hoenselaar blunderde een pion weg en dat kwam hij niet meer te
boven (1-1).
Thomas Verfürth laveerde weer goed in zijn eigen systeem en sloeg in de
tijdfase toe (1-2).
Arie kreeg al groot voordeel in de opening, won een pion en hield de
vijandelijke koning in het midden. Hij won overtuigend (1-3).
Lars Günther kwam met zwart met voordeel uit de opning. Hij offerde een
stuk en kreeg dat niet met rente terug. Lars had twee tussenzetten
gemist en verloor kansloos (2-3).
Guust Homs kreeg in het middenspel groot voordeel en zijn tegenstander
moest een vol stuk geven om niet mat gaan. Deze speelde vervolgens wel
erg lang door (2-4).
Invaller Tonie Claessen (voor de zieke Vincent Pelgrom) kreeg in een
hectische partij goede winstkansen, maar naar eigen zeggen was het te
moeilijk voor hem en hij verloor het paardeindspel met en paar pionnen
minder (3-4).
Thorsten Brandt (long time no see) had maar een toren tegen dame, maar
wel een vrijpion op b7 en er waren lopers van ongelijke kleur. De man
uit Lonneker zag het allemaal niet meer. Deze gaf vrijwillig zijn dame
tegen toren (bang voor een schaakje en promotie) en hoopte met lopers
van ongelijke kleur remise te houden. Alleen speelde hij zo slecht dat
Thorsten eigenlijk heel gemakkelijk won (3-5).
Met 7 matchpunten uit 5 wedstrijden staan we keurig op de 3e plaats. Op
7 maart komt Almelo op bezoek in “Ons Huis”.
Verslag van de 4e externe wedstrijd van De Pion tegen SVZ 2 (SOS-1)in Groesbeek op vrijdag 10-1-2020. door Henk Rouwenhorst
Pieter schrijft in zijn mail „We vertrekken bij de SHELL maar die bleek niet meer te bestaan. Er staat nu in grote letters AVIA op het benzine station. Waarvan akte bij een volgende afspraak.
In Groesbeek blijkt het ratingverschil enorm – 1869 tegen 1693 – en geen enkele speler treft iemand met een lagere rating.
Hans Castrop speelde met zwart tegen Theo Wijnhoven (2124)en was als eerste klaar met zijn partij. Helaas verloren. Naar eigen zeggen zag hij mat in 2 over het hoofd.
Daarna volgden remises van Daan en Jan.
Daan, met wit aan bord 5 schreef „ wat mij vooral trof als heel merkwaardig is dat ik en mijn tegenstander een partij speelden, ruilvariant van het orthodox dame-gambiet die tot en met de 20e zet identiek was aan het voorbeeld dat Euwe gaf in Praktische Schaaklessen deel 2 uit 1977! Wit bezorgt zwart zo een zwakke, achtergebleven pion op de c-lijn. Nu is 1 zwakte in een stelling vaak goed te verdedigen, en na ruil van enkele stukken, had zwart zich aardig bevrijd en bood ik remise aan, Dit werd door John Molenaar (1783)geaccepteerd.
Jan speelde met zwart aan bord 6 remise tegen R. Zollinger (1754). Hoe het is gegaan is mij niet bekend.
Het verslag van Pieter citerend, volgden daarna nederlagem van Edzard en hemzelf.
Edzard, aan bord 4 met zwart speelde tegen W. Veenstra (1963). Hij speelde (kennelijk actief, met een pion op f5, maar maakte ergens een foutje en verloor tenslotte.
Pieter speelde met zwart aan bord 8, tegen A. Thijssen (1763). Hij heeft in zijn uitgebreide en lezenswaardige mail helaas niet aangegeven hoe deze nederlaag is verlopen.
Aldus stond het 4-1 voor de Pion. Er waren nog 3 partijen aan de gang. Ongeveer gelijktijdig, omstreeks 23.00 uur gingen ondergetekende en Willy ten onder.
Mijn gekozen opzet met wit tegen de Pirc (van M. Auwens 1774) was bedoeld om actief stukkenspel te ontwikkelen. Dat lukte echter maar ten dele. Mijn zwarte-velden loper zocht een goed plekje maar sneuvelde tenslotte roemloos en vrij passief op g3. Ik moet thuis nog maar eens goed kijken naar een bevredigender basisopzet van wit.
Willy, met de witte stukken spelend aan bord 7, tegen Herman Brinkhof (1740) schreef ”Het was een Scandinavische opening met later tegengestelde rokade. De Gubnitsky-Pytelvariant; 1.e4 d5 2.ed5 Dd5 3.Pc3 Dd6.
Ik vond het een scherpe partij waarin diverse wendingen zaten. Op laatst, door gemis aan wedstrijdritme en vermoeidheid enkele weerleggingszetten van de tegenstander niet meer goed beoordeeld waardoor de verdediging niet meer klopte. Vooral de zet van zwart dat hij de dreiging van mat achter de paaltjes kon voorkomen door een tussenschaakje koste mij de partij.
Tonie zette een mooie prestatie neer door met de witte stukken remise te spelen tegen de kopman van de Pion, Wim Molenkamp (2054).
Tonie schreef „ ik kwam met de witte stukken goed uit de opening, maar slaagde er niet in dit voordeel te verzilveren. Zwart begon met succes een tegenoffensief. Uiteindelijk was deze partij de laatste die nog bezig was, en in een spannende maar gelijke stelling kwamen partijen remise overeen.
Totaal einduitslag resulteerde hiermee in 6 1/2 – 1 1/2!
Pieter sloot zijn mail af met „Terug naar huis is de afrit naar de A12 afgesloten en omdat niemand kan geloven dat dat inderdaad compleet het geval is maken we een extra rondje over het Velperbroekcircuit. Dan maar terug en via de Kleefse waard en de “‘oude” brug naar Westervoort en door Duiven naar Zevenaar”.
Nou ja laten we hopen dat het volgende keer wat beter gaat!
Voor de laatste wedstrijd van het jaar moesten we op 19 december naar Arnhem om daar tegen ASV 7 te spelen. Helaas moest Willy Veldkamp zich afmelden en het lukte mij niet om een vervanger te vinden. Dus zouden we met een 1-0 achterstand beginnen maar gezien het grote ratingverschil moesten we dat wel kunnen goed maken. Maar ja, tegen de Cirkel dacht ik dat ook.
In de speelzaal bleek dat bij ASV op het laatste moment ook een afmelding was binnen gekomen en in overleg werd besloten om met 7 man te spelen en te beginnen met 0-0 op bord 4. Dat was de eerste meevaller.
Op bord 7 zat een invaller tegenover mij en hij speelde voor de eerste keer extern. Hij zag (zenuwen?) deze avond weinig tot niets (zei hij) en gaf al snel twee paarden cadeau en hoewel we nog een tijdje doorspeelden was het na een dik half uur 0-1.
Ik had dus een vrije avond en kon de hele avond rondkijken. Behalve ons duel stond ook ASV 5 – Millingen 1 op het programma. Millingen trad met “onze leden” Thomas. Kevin en Thorsten aan die betrekkelijk snel wonnen maar uiteindelijk werd het daar 4-4. Onze enige overwinning vorig jaar in deze 2e klasse was uitgerekend tegen Millingen.
Vanavond ging in het de derde klasse grotendeels naar verwachting. Jos, Daan en Yannick kwamen steeds meer in het voordeel en wisten hun partijen te winnen waardoor het 0-4 werd en de wedstrijd met 7 spelers dus gewonnen was.
Edzard berustte in remise waarna Jeroen verloor van een sterk spelende Herman de Munnik, die zijn kwaliteitsvoordeel mooi verzilverde.
Menno speelde een scherpe partij waarbij beide spelers volop mogelijkheden hadden maar in het eindspel was Menno veel sterker. Toen was het al na half twaalf en konden we naar huis in Herwen en Zevenaar
Het werd dus een 1.5 -5.5 overwinning, conform het ratingverschil van 250 punten.
Prettige kerstdagen en een voorspoedig twintig twintig.
Ondanks het feit dat een thuiswedstrijd betrof viel het toch niet mee om het team compleet te krijgen. Hans en Albert hadden al voor de hele maand december afgezegd, en Bart moest op het laatste moment verstek laten gaan. De invallers, Yannick, Edzard en Daan W. hebben zich echter geweldig geweerd . Yannick trof een tegenstander met een fors hogere rating en hij moest na lange strijd tenslotte toch opgeven; Daan W. speelde een keurige remise tegen een speler met een hogere rating, en Edzard stapte af van zijn remiseserie en won deze maal fraai. Jan moest zich verdedigen tegen een loperspel waarvan hij zich de finesses te laat herinnerde en was als eerste klaar, helaas met een nul. Marijn trof aan het eerste bord een tegenstander met een veel hogere rating, en ook hij kon het op den duur niet bolwerken. Zelf dreigde ik tegen een Hollandse verdediging onder voet gelopen te worden door een pionnenbestorming, maar een tegenstoot met d4-d5 won een pion. Desondanks had ik haast geen goede zetten, of eigenlijk helemaal geen zetten, zodat ik vrij vroeg remise aanbood. Het werd toch nog spannend want Tonie ging winnen, en Henk speelde een partij waarin hij voortdurend met een dame-offer op h8 dreigde, en zijn tegenstander op mat op b2 loerde. Tenslotte offerde Henk echt, waarschijnlijk niet correct, maar zwart nam het offer niet en verloor.
Dinsdag 19 november stond de wedstrijd tegen De Cirkel op het programma. We hadden een ruim hogere rating maar dat zegt gelukkig niet alles. De eerste wedstrijd wisten we te winnen tegen Doesborgh die een veel hogere rating hadden.
Het begon al met een telefoontje van Menno dat hij nog in Tilburg zat en niet voor 7 uur in Arnhem kon zijn. Gelukkig kon Jeroen hem daar oppikken; Menno bleek de hele dag in de Efteling in de achtbaan te hebben gezeten. Jos kwam laat binnen want hij had met de motor een klapband gehad.
Desastreus was echter het begin op bord 5; na een kwartier moest Willy al opgeven en dat hebben we niet meer kunnen goed maken. De ene na de andere remise moest ik noteren en Jeroen en ik bleven als laatste over maar ook wij wisten het niet verder te schoppen dan een puntendeling.
Enkele bezoekers van ASV waren vertraagd door druk verkeer vanwege een voetbalwedstrijd maar konden nog redelijk op tijd aanschuiven. Hans Castrop kwam met zwart op bord 1 in een loper eindspel wat optisch redelijk gelijk leek te zijn, maar wit kreeg later een mooie vrijpion, en zwart kon de koning omleggen. Henk op bord 4 met wit richtte de focus op de zwarte koningsvleugel maar zwart verdedigde prima, en men kon de vredespijp gaan roken. Yannick op bord 7 met zwart kreeg een remise aanbod maar speelde stug door voor de winst. In een paard eindspel verloor wit daarna twee pionnen en dat betekende winst voor Yannick (Die inmiddels richting 1800 KNSB rating gaat !). Daan Meiboom op bord 6 met wit verkreeg het loperpaar maar zwart had een prima stelling en ook een ontwikkelingsvoorsprong. Wit verloor toen een kwaliteit en een tijd later werd dat een paard achterstand. Echter, Daan toonde enorme veerkracht en maakte de partij nog remise ! De tweede miraculeuze remise in twee seizoenen tijd. Daan verdient een medaille ! Tonie met zwart op bord 5 won met een petite combinaison een pion na de opening maar de stelling werd scherper en onduidelijker. De opmars van de zwarte f pion in combinatie met toren en dame zette wit voor problemen, en zwart won. Marijn op bord 3 met zwart kwam met een opmerkelijk openings nieuwtje wat resulteerde in een pionnen opmars op de damevleugel. Wit ging later tactisch de fout in met winst voor zwart. Zelf speelde ik vanwege concentratie problemen op verzoek op bord 8 met wit, en kreeg goed tegenspel van een sympathieke tegenstander die na vele jaren weer terug kwam in de schaakcompetitie. Na remise aanbod afgeslagen te hebben hoopte ik meer dan een halfje. Zwart kwam in tijdnood en kon niet tijdig genoeg tegenspel bieden en verloor op tijd. Bart op bord 2 met wit kwam positioneel goed uit de opening. Daarna kwamen er allerlei wilde offers die misschien niet correct waren op het bord waarna Bart later een eindspel met ongelijk materiaal keurig uitschoof.
